Сарвари давлат, Пешвои миллатамон Эмомалӣ Раҳмон дар баромадҳои худ, ҳатман ба масъалаи ҷавонон истода гузашта, пайваста онҳоро ба огоҳиву ватандӯстӣ раҳнамун месозанд. Соли равон хуб медонем, ки мулоқоти Пешвои миллат бо намояндагони ҷомеаи кишвар доир гардид. Дар он зикр намуданд: «Яке аз омилҳои торафт густариш пайдо кардани зуҳуроти терроризм ва ифродгарӣ васеъ истифода гардидани технологияҳои муосири иттилоотӣ мебошад».

Фоизи зиёди истифодакунандагони технологияҳои навтаринро ҷавонон ташкил медиҳанд. Ҳар гоҳе ки тариқи расонаҳо ва ахбори умум дар бораи рафтори ношоями баъзе фардҳои ҷомеа мешунавему мушоҳида менамоем нафратамон зиёд мегардаду аз сарамон андешае мегузарад, ки чаро мардум ба қадри Ватан-модар, обуз амин ва неъматҳои бу ӯ додашуда намерасад. Ватани зебову обод, оромиву осоиштагӣ, серию пурӣ ва истиқлолияту озодӣ ба халқу кишвар муяссар намегардад. Ҳанӯз дар замони оини зардуштӣ инонҳо дар асоси шиори «Рафтори нек, пиндори нек, гуфтори нек» зиндагонии худро пеш мебурданд. Рафтори нек, нияти нек, андешаи нек, гуфтори нек ҳама вақт бартарияти худро дошту дорад. Бузурге дар як байте гуфтааст:

Сурати зебои зоҳирро чӣ суд?

Эй бародар, сирати зебо биёр.

Имрӯз аксар падару модарон тарбияи фарзандро дар хӯронидану пӯшонидан ва ба мактаб супоридан медонанд. Мушоҳидаҳо нишон медиҳанд, ки дар сафи бачагони душвортарбия зиёд гардида истодаанд. Барои душвортарбия нагаштани наврасон ба таълиму тарбияаш диққати ҷиддӣ дод. Падару модарон, омӯзгорон, шахсони мутасаддиро зарур аст, ки барои баланд бардоштани самаранокии таълиму тарбияи насли наврас ва барои пешгирии мубориза ба алайҳи ҷиноятҳои терроризм ва экстромизм кӯшиш ба харҷ диҳем, то ки дар ватани мо сулҳу ваҳдат ҳамешагӣ ҳукмфармо гардад. Гарчанде ки мубориза бо терроризм ва экстрамизм вазифаи асосии Мақомоти ҳифзи ҳуқуқ ва сохторҳои ҷамъиятӣ аст, аммо мусоидат кардан ва дастгирӣ кардани ҳар фарди ҷомеа барои пешгирии ҷиноятҳои террористиву экстромистӣ вазифаи ҷонии ҳар як фар даст. Барои аз байн бардоштани шомилгардии ҷавонон ба ҳар гунна ҳизбу ҳаракатҳои ифротӣ бояд масъалаҳои таълиму тарбия дар муассисаҳои таълимӣ хубтару беҳтар ба роҳ монда шавад. Ҳар фарди равшанзамиру бедордил ҳисси нафрат ва бадбиниро нисбат ба терроризму эстромизм талқин намояд. Халқи тоҷик аз азал ҳиммати мардиву мардонагии қавиеро дар худ мепарварад. Имрӯз Тоҷикистонро тамоми дунё ҳамчун кишвари сулҳпарвар, озоду демократӣ мешиносад. Моро зарур аст, ки ҳама як ҷо муттаҳид шуда, ба миллату давлатамон софдилона хизмат намоем. Ин маскани ҷаннатсоро аз чашми баду дасти нохадафон нигоҳ дошта, онро ба наслҳои оянда бенуқсон расонем.

Ирода Игамова