mt3.org

МУРОҶИАТНОМАИ
Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Зафаробод ба кули мардуми ноҳия
Ҳамдиёрони азиз!
Ҳашарчиёни боҳиммат!
Пахтакорони шӯҳратманди ноҳия!
Ба ҳамагон маълум аст, ки соҳаи асосии хоҷагии халқи ноҳияи моро пахтакорӣ ташкил медиҳад. Деҳқонони асили ноҳия бо мақсади баланд бардоштани иқтидори иқтисодии ноҳия хаста нашуда меҳнат мекунанд. Соли 2024 низ чун дигар солҳо деҳқонони меҳнатқарин ва заҳматписанди ноҳия бо азму матонати зиёд ҳосили фаровон рӯёниданд. Имрӯз дар аксарияти хоҷагиҳо саҳмдорон, аҳолӣ ва ҳашарчиёни ҳимматбаланди шаҳру ноҳияҳои вилоят аз ҳар як лаҳзаи рӯзҳои офтобии тирамоҳ истифода бурда, баҳри саривақт ҷамъоварӣ намудани ин ганҷи бебаҳо намунаи меҳнати ватандӯстона ва садоқат нишон медиҳанд.
Ҳоло рафти маъракаи ҳосилғундорӣ торафт суръат гирифта, аҳли заҳмати чандин хоҷагиҳои деҳқонӣ нисбати ҳарсола беҳтар меҳнат намуда, хеле барвақт аз иҷрои дурнамои сол муҷда расониданд. Аммо таҷриба нишон медиҳад, ки дар айни авҷи корҳои ҳосилғундорӣ боришоти зиёд ва сардиҳо ба амал омада, ба пурра ҷамъ овардани ҳосил халал мерасонад. Аз ин хотир мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатӣ баҳри муташаккилона ва дар мӯҳлатҳои кӯтоҳ ва мусоиди обу ҳаво то пағаи охирин ҷамъоварӣ намудани ҳосили бо душвориҳо рӯёнидашуда ба Шумо мардуми шӯҳратманд, саҳмдорон, ҳашарчиёни боҳиммат ва кулли пахтакорони ноҳия муроҷиат менамояд.
Ҳамдиёрони гиромӣ!
Биёед ҳамагон ба саҳрои аз заҳмати деҳқон чаманистонгашта бароем, маҳсули ранҷи деҳқонро дастҷамъона ҷамъоварӣ намоем ва барои рушд додани корҳои созандагиву ободонӣ, баланд бардоштани сатҳи зиндагии мардумамон саҳми арзандаи худро гузорем.
Пахта дар саҳро шукуфта интизори чидан аст,
Ғайрат эй ёрон, ки ҳимматро дами санҷидан аст!
Ҳама ба саҳро, ба ҳашари умумихалқӣ!

 

МУБОРИЗАИ ДАСТҶАМЪОНА БО ТЕРРОРИЗМ ВА ЭКСТРОМИЗМ - ВАЗИФАИ ҲАР ЯК УЗВИ ҶОМЕА

Ҳамчун вабои аср экстремизм ва терроризм ба амнияти ҷаҳон ва ҳар як сокини сайёра таҳдид намуда, барои башарият хатари бениҳояд калон ба миён овардааст. Дар мавриди афзоиши хатари терроризм ва экстремизм Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чунин таъкид намуданд: “Авзои сиёсии сайёра ҳоло бисёр ноорому бесубот ва боиси ташвишу нигаронии ҷиддии ҷомеаи ҷаҳон гардидааст. Кушишҳои азнавтақсимкунии ҷаҳон, мусаллаҳшавии бошитоб, қудратталабӣ, бархурди манфиатҳои иқтисодиву тиҷоратӣ ва ҷиноятҳои киберӣ торафт шиддат гирифта, ҷаҳонро ба марҳалаи нави ҷанги сард кашонидаанд ва имрӯз баъзе сиёсатмадорону коршиносон ҳатто доир ба хатари ҷанги сеюми ҷаҳон ҳарф мезананд”.

Таҳия ва қабули Стратегияи муқовимат ба экстремизм ва терроризм барои солҳои 2021-2025, ки бо фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 1-июни соли 2021 №187 ба тасвиб расид, муборизаи дастаҷаъмонаи ҷомеаи шаҳрвандиро бар зидди ин падидаи хатарзо тақозо менамояд.

Боиси афсӯс аст, ки зумрае аз ҷавонони мо таҳсил намекунанду ба муҳоҷирати меҳнатӣ мераванд ва баъзеи онҳо ҳамеша дар шабакаҳои иҷтимоӣ ворид гардида, ҳар гуна видеоҳо ва тасвирҳои гурӯҳҳои ифротгароиро тамошо мекунанду пайравӣ ба онҳо менамоянд. Агар сатҳи дониши сиёсии ҷавонон баланд ва меҳру муҳаббаташон нисбат ба модар – ватани худ зиёдтар бошад, ҳеҷгоҳ аъзои ин гурӯҳҳо намегардад ва бар зидди миллати ҳуд дар даст аслиҳа намегирад.

Бояд мо ба қадру манзалати ин сарзамин расем.

Сарвари давлатамон барои аз илму дониши замони хеш барҳурдор гардидани ҷавонон тамоми шароити муосидро фароҳам овардаанд ва бояд ҳар як ҷавони кишвар аз ин фурсати муосид истифода бурда хонанд ва барои ояндаи дурахшони ватани маҳбуби худ саҳми хешро гузоранд.

Алиҷон Саидзода – мудири шуъбаи рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеаи дастгоҳи раиси ноҳияи Зафаробод

 

 

ТЕРРОРИЗМ ВА ЭКСТРЕМИЗМ

ТАҲДИД БА АМНИЯТИ САЙЁРА

Имрӯзҳо тамоми сайёраро проблемаҳои мухталиф, аз қабили тағирёбии иқлим, мушкилоти об, паҳншавии терроризму экстремизм ва таъсири манфии ҷаҳонишавӣ фаро гирифтааст. Дар ин раванд моро зарур аст, ки арзишҳои миллӣ, сулҳу субот, оромию ваҳдат ва болотар аз ҳама Истиқлоли давлатии худро ба ҳар қимате набошад, ҳифз намоем.

Мушкилие, ки имрӯз на танҳо мо, балки ҷомеаи ҷаҳониро ба ташвиш овардааст, ин зуҳуроти терроризм ва экстремизм мебошад. Ин ду хатар метавонанд сулҳу суботи мамлакатҳоро зери хатару таҳдид гузорад. Мо бо ин ду мафҳум шиносем, чун ҳар рӯз тариқи воситаҳои ахбори омма доир ба терроризм ва экстремизм хабарҳои нав ба навро мешунавем. Террор дар “Фарҳанги забони тоҷикӣ ба маънои роҳзану одамкуш, кисабуру дӯзд ва маҷозан ба маънои ҳиллагар, маккор, оварда шудааст. Ҳамчунин, бисёриҳо ба он назаранд, ки калимаи “терроризм” аз калимаи лотинии terror гирифта шуда, маънояш тарс ва ваҳм аст. Маънои аслии экстремизм бошад аз калимаи франсавии extremism” ва лотинии “extremus” гирифта шуда, маънои аслиаш ифротгароӣ, тундравӣ, фикру андешаҳо, амалҳои тундравона, аз ҳадду андоза гузаштан аст.

Терроризм ва экстремизм ҳамчун вабои аср ба амнияти ҷаҳон ба ҳар як сокини сайёра таҳдид намуда, барои башарият хатари на камтар аз силоҳи ядроиро ба миён овардааст. Рӯз то рӯз терроризм ва экстремизм ба хатари глобалӣ табдил ёфта, ҷаҳони муосирро ба ташвиш овардааст. Афзоиши ҷиноятҳои хусусияти экстремистӣ ва террористӣ дошта ба вусъат ёфтани терроризми байналмилалӣ, фаъолшавии унсурҳои тундраву ифродгаро, ҷалби ҷавонон ба сафи созмонҳои экстремистиву террористӣ мусоидат менамояд.

Гуруҳҳои муташаккили террористӣ зери ливои дин баромад менамоянд, вале чуноне, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар суханрониҳои хеш таъкид месозанд, террористон миллат, дин, мазҳаб ва давлат надоранд. Террористон мехоҳанд бо истифода аз номи дин бо зулму ситам ва зуроварӣ ба мақсадҳои нопоки худ бирасанд. Рӯз то рӯз шумораи гуруҳҳои муташаккили террористиву ифротгароӣ меафзоянд ва бояд зикр кард, ки ҳангоми шунидани ин мафҳумҳо халқи осоишта безобита мегарданд ва ин масъала боиси нигаронӣ мебошад.

Мутахассисону коршиносон бар он назаранд, ки ҳангоми истифодаи шумораи зиёди инсонҳо аз шабакаҳои иҷтимоӣ ва нодуруст дарк намудани баъзе хусусиятҳои он хатари паҳншавии терроризму экстремизм ба маротиб меафзояд. Гуруҳҳои террористию экстремистӣ ҷалби ҷавононро аз дохили шабакаҳои интернетӣ кори осон медонанд. Мушоҳидаҳо нишон медиҳанд, ки бисёртар ҷавонон шомили ин гуруҳҳо мегарданд. Азбаски ҷавонон қишри осебпазири аҳолӣ буда, иваз намудани фикру ақида ва хоҳишҳои онҳо басо осон аст, маҳз эшон нишони рақами яки гуруҳҳои ифротиву террористӣ мегарданд. Ба хотири пешгирии шомилшавии ҷавонон ба чунин ҳизбу ҳаракатҳо зарур аст, ки ҷавонон имрӯз бештар ба илмомӯзӣ фаро гирифта шаванд. Бояд дар ҳар қадам ба ҷавонон ёдрас намоем, ки онҳоро ояндаи дурахшону муваффақиятҳои беназир дар пеш аст. Агар ояндаи Тоҷикистони азизро обод, зебо, гулафшон дидан хоҳем, пас мо, сокинон бояд аз имрӯз нақшаи фардои дурахшонро дар замири худ бунёд созем.

Ба ақидаи мо Тоҷикистон як киштиест дар баҳри ҷаҳонӣ ва мо, занон мавҷҳои пуртуғёне ҳастем, ки ин киштиро ба пеш хоҳем бурд. Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз мо, занон боварии калон доранд, пас мо низ кӯшишҳои ин абармардро пеши назар оварда, дар мафкураи хеш ба ҷуз талошу кӯшиш баҳри ободии диёр дигар чизеро ҷой надиҳем. Бояд суханҳои Пешвои миллатро мо, занон ба худ сармашқи кор донем ва дар пайравӣ ба ин фарзонафарзанди миллат Тоҷикистонро обод созем. Бигзор кӯдакон хушбахт бошанду ҷавонон лабханд бизананд, Ватан обод гардад ва кабутари сулҳ андар самои озодӣ барои ҳамеша парвози баланд дошта бошад.

Абдусаломзода Малоҳат - муовини раиси ноҳия Зафаробод

 

 

 

Сухани

табрикотии Раиси ноҳияи Зафаробод Исмоилзода З.М. бахшида ба иди касбии омӯзгорон

Устодону омӯзгорони муҳтарам!

Ҳамаи шумо устодони гиромиро бо санаи фархунда – Рӯзи омӯзгорон муборакбод мегӯям. Бароятон тамоми хушиҳои олам ва қувваю ғайрати нотамомро таманно дорам.

Бояд қайд намуд, ки давлату ҳукумат бо сарварии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба рушди илму маориф ва илмомӯзии ҷомеа, махсусан ба таълиму тарбияи насли наврас эътибори аввалиндараҷа дода, барои пешрафти мактабу маориф ва тайёр намудани мутахассисони соҳиби донишу малакаи баланди касбӣ ҳамаҷониба мусоидат менамоянд.

Ҳамеша Сарвари кишвар, Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар суханрониҳои худ соҳаи маорифро дар мадди аввал гузашта борҳо таъкид намудаанд, ки «Дастгирии соҳаи маориф ва баланд бардоштани мақоми омӯзгор дар навбати аввал аз он ҷиҳат муҳим мебошад, ки аҳли маориф дар рушди неруи инсонӣ саҳми бевосита дошта, яке аз қувваҳои пешбаранда ва фаъоли ҷомеаи имрӯза ба шумор меравад ва гузашта аз ин пешрафти тамоми соҳаҳои ҳаёти ҷомеа ва давлат ба сатҳи рушди маориф вобастагии мустақим дорад»

Аз ҳамин нигоҳ муаллим ба қавли бузургон муҳандиси руҳии инсон аст. Тавре ки муҳандис нақша ё созмони ягон кореро ташкил медиҳад, муаллим низ аз рӯзи аввал ба шогирдон адаб меомузад ва онҳоро ба ҳаёти солими оянда омода месозад.

Муаллимро оинаи халқ мегуянд. Оинае, ки ба он нигариста камбудиву нуқсонҳоро бартараф мекунанд. Яъне омӯзгор ибратомӯзест, ки ҳар калому ҳар нигоҳу ҳар қадамаш саропо ибрати соҳибдилон аст.  ………
Хуррам онест, ки сазовори номи бузургу ин касби пуршараф аст. Омузгорӣ касби ниҳоят пуршараф аст ва омӯзгор касест, ки хамеша дар ҷустучӯи навоварист. Аммо донистану аз худ кардани навоварию ҷамъи рафтору гуфтори нек ба кас ба осонӣ муяссар намешавад. Чандон осон нест, ки аз тифле, ки аз олами дониш хабаре надорад, олиме сохт.

Аз ҳамин нигоҳ вуҷуди устод, муаллим ва омӯзгор, ки машъали илму донишро дар пайкари зиндагӣ фурӯзон менамояд, болотар аз пиндор ва дурахшонтар аз таҷаллии хуршед аст. Ранҷу машаққат ва заҳмату шабзиндадориҳое, ки омӯзгор барои тарбияи насли шоиста таҳаммул мекунад, сарчашмаи файзбахши зиндагист, ки қалби шогирдонро ҳар лаҳза шодоб месозад.

..Касби омӯзгорӣ муқаддастарин пеша ва асоси ободии ҷомеа буда, маҳз ӯ ба инсон зиндагӣ кардан, дӯст доштан, эҳёгарӣ, эҷодкорӣ ва шинохти оламу одамро меомӯзад. Омӯзгор дар замири шогирдон тухми некиву накӯкорӣ кошта, эҳсоси баланди шинохти Ватан, Модар, Миллат, нангу номусро бедор ва тақвият мебахшад. ...................
Омӯзгорони арҷманд!

Ҳамаи Шумо аз таҳаввулоту равандҳои сиёсӣ, иқтисодиву иҷтимоии ҷаҳони муосир огаҳӣ доред ва хуб дарк мекунед, ки сатҳи рушди ин ё он давлатро пеш аз ҳама пешрафту инкишофи илму маориф, сатҳи тарбияву маърифатнокии аҳолӣ ва дар амал татбиқ намудани дастовардҳои навини техникаву технологияи муосир муайян мекунад. Баланд бардоштани сатҳу сифати дониш дар муассисаҳои таълимӣ яке аз ҳадафҳои асосии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон маҳсуб мешавад ва барои расидан ба ин мақсад дар муассисаҳои таълимии ноҳияи Зафаробод шароитҳои мусоиди таълиму тарбия фароҳам оварда шудааст.

Таҷрибаи таърихӣ шаҳодат медиҳад, ки афроди босаводу донишманд барои ҳар як давлату миллат сарвати бебаҳо ва нерӯи тавонои зеҳнӣ ба шумор мераванд, бинобар ин дар асоси таҷрибаи таърихиву арзишҳои фарҳангии миллӣ тарбия намудани насли наврас ва омода намудани мутахассисони соҳибкасб яке аз вазифаҳои муҳими соҳаи маориф ба шумор меравад.

Барои расидан ба ин ҳадаф ба Шумо омӯзгорон пирӯзиву комёбиҳо орзу дорем.

Умедворем, ки Шумо – омӯзгорону устодони муҳтарам рисолати хешро минбаъд низ аз сидқи дил ба ҷо оварда, дар иҷрои дастуру супоришҳои Сарвари давлат дар таълиму тарбияи насли соҳибмаърифат, ватандӯсту ватанпараст саҳми муносиб мегузоред. Дар ин ҷода ба ҳар яки Шумо муваффақият ва  барору комёбиҳо таманно дорам.

Устодону омӯзгорони азизро бори дигар бо Рузи омӯзгорон табрик гуфта, тансиҳатӣ, руҳи қавию азми матин, фатҳи қуллаҳои баланди илму дониш ва комёбиҳои беназирро таманно менамоям...

.

 

Идатон фархунда бод, омӯзгорони   азиз!

 

Сомонаҳои расмӣ

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон

МИҲД вилояти Суғд